Niedzielne popołudnie (20.03.2016) upłynęło pod znakiem wielkich emocji
i wzruszeń, gdyż mogliśmy zaprezentować szerszej publiczności efekty naszej wytężonej pracy nad przygotowaniem montażu poetycko-muzycznego pod tytułem „Krzyż jak waga”.
Pomysł montażu narodził spontanicznie podczas zajęć grupy dyskusyjno-literackiej Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Uznaliśmy, że w ciągłym pośpiechu, do którego nas zmusza życie, stanowczo zbyt mało jest miejsca na refleksję, moment zastanowienia się nad sobą i nad światem.
A najlepszą okazją do tego jest czas Wielkiego Tygodnia, kiedy jest nam dane przeżywać tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Wybrane przez nas teksty poetyckie z pięknym, uniwersalnym przesłaniem, zdjęcia i obrazy będące do nich ilustracją oraz chwytająca za serce muzyka sprawiły, że praca nad przygotowaniem montażu i wreszcie zaprezentowanie go w kościele było dla nas niezapomnianym doświadczeniem i wielkim przeżyciem. Przeżyciem tym większym, że nie spodziewaliśmy się tak licznie zgromadzonej publiczności. Serdecznie dziękujemy Państwu, że zechcieliście wraz z nami przeżywać poetycką Drogę Krzyżową.
W przygotowanie montażu zaangażowali się uczestnicy zajęć dyskusyjno-literackich na Uniwersytecie Trzeciego Wieku, Panie – Jadwiga Melcher, Wacława Gosławska, Wanda Czerbniak i Stanisława Trzaskowska oraz Panowie – Stanisław Gajewski, Ryszard Zimny i Paweł Krawentek. W imieniu Dyrekcji ŻDK oraz własnym chciałam z całego serca podziękować Księdzu Proboszczowi Wiesławowi Frelkowi i Państwu za niezwykły spektakl, który przygotował nas do przeżywania Męki Pańskiej oraz stał się źródłem autentycznych wzruszeń i emocji. Oczywiście ogromne podziękowania należą się panom Witoldowi Figurskiemu i Błażejowi Nowakowskiemu, pracownikom ŻDK. Bez ich pomocy, ogromnego zaangażowania i cennych rad trudno byłoby uzyskać tak dobry efekt, jaki dzięki ich życzliwości i fachowości osiągnęliśmy.
Raz jeszcze gorąco wszystkim dziękujemy i życzymy, by w czas Święta Zmartwychwstania Pańskiego w Waszych sercach, rodzinach i domach zagościła radość, spokój i wielka nadzieja odradzającego się życia.
R. Dziuba
